Vanaf 7-2 nam het aantal stakers toe tot op 18-2 de hele haven plat lag. Op 25-2 komt het tot overeenstemming tussen de bonden en SVZ/SVN, waarop de arbeiders in het Sparta-stadion akkoord gaan. Ze besluiten maandag pas weer aan het werk te gaan. P. van Keulen van de FNV verklaarde eerder nog: "Mijn grootste probleem op dit moment is hoe ik die kerels allemaal binnen de poort hou!" (De Groene 23-2) De staking vond niet alleen in de havens plaats, maar in een groot aantal andere bedrijven eveneens. Een overzicht kan dit illustreren: bedrijven stakers verloren arb.dagen Bouw, land 131 7.733 51.676 Havens, Rotterdam 11 6.035 56.868 Amsterdam 2 795 9.917 Stadsvervoer, GVB 1 600 336 RET 1 900 450 HTM 1 320 141 Groningen 1 100 38 Philips 1 1.074 140 De Schelde 1 1.518 10.537 Wilton 1 3.000 1.530 _________________________________________________ 151 22.075 131.633. Rei85, p.282 meldt nog 200 stakers vanaf 15 tot 20 februari bij de Bijenkorf (Woerden) en Hema (Utrecht) = 1000 verl. dagen.Verder stakingen bij SFB (Sociaal Fonds Bouwnijverheid) te Amsterdam (drie werkonderbrekingen), GAK (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag), 250 man van de ABN in Amstelveen.Er waren overigens reeds prikakties begonnen op 17 januari. Te weten: 03,dagblad Van der Loeff in Enschede (wild), Misset in Doetinchem en Uma in Arnhem en Zutphen. Bij 05, Cyanamid legde in Rotterdam op 18 en 19 januari het personeel een deel van de dag het werk neer. Bij 05, Synres in Rotterdam eveneens en ook bij de 03, Perscombinatie in Amsterdam en 03, NDU in Rotterdam. En zo waren er nog vele bedrijven waar korte prikakties gehouden werden voor het uitbreken van de echte stakingsgolf. De echte staking begon op 7 februari bij De Betuwe (Tiel, 10 dagen 4400 verloren dagen), Texas Instruments (Almelo, 10 -1850), Weweler (Apeldoorn,9-428), T&D-Verblifa(Oss, 9-4758), Calve (Delft,14-4060), Van der Linden (Goes,11-592), Jonker-Ducroo (Amsterdam) en Houttuin-Pompen (Utrecht,12-582) in de industrie, 1100 havenarbeiders in Amsterdam en Rotterdam en 1800 bouwvakkers op 32 objekten. Een dag later staakten het GVB (600 stakers) in Amsterdam en de RET in Rotterdam eveneens, terwijl ook zeelieden in Den Haag (18-1224), Rozenburg (North Sea Ferries 12-1080) en Hoek van Holland het werk neerlegden. Hetzelfde gebeurde in een aantal grafische bedrijven en bij ICI (Rotterdam,12-9600). Ook Philips-dochter Volt (Tilburg,9-6003), ESK-Chemie in Delfzijl, KNSM in Amsterdam en Rot abest in Best gingen plat. Bij De Gelderlander staakten 250 tot 300 wwerknemers, terwijl de journalisten met onbetaald verlof werden gestuurd, ofwel uitgesloten, aldus De Tribune van 9 februari(inlegvel Nijmegen). 250 Arbeiders bij Fokker legden op 10 februari het werk neer en op de 16e nog eens 703 man gedurende 3 dagen. Op 16 februari werd in Rotterdam door 25.000 en in Utrecht door 5.000 demonstranten de staking ondersteund. Een dag later trokken 6.000 Hagenaars demonstrerend door hun stad en weer een dag later was het de beurt aan Amsterdam (10.000 demonstranten). De grootste bedrijfsstaking was waarschijnlijk die van 3000 man bij Wilton Feijenoord op 21 februari, die 3 dagen duurde. Vermeldenswaard is nog, dat de aantallen die bonden en werkgevers doorgaven behoorlijk uiteen liepen. Een overzichtje dagen kan dit verduidelijken: stakers bonden werkgevers ---------------------------------------------------------------- 07 februari 8.000 2.500 08 13.400 6.500 09 16.300 9.000 10 22.350 10.018 11 17.860 10.431 14 21.380 15 24.250 16.000 16 16.969 17 30.100 19.500 18 30.000 19.500 21 20.750 16.016 22 21.800 15.625 23 >11.480 9.623 24 11.500 25 8.360 Overigens stelde de opsteller van het ABA-rapport dat de bondscijfers reeeler waren. Flier en Van Kooten stellen het aantal stakers op 34.658, daarentegen het aantal verloren dagen op 228.009. Metz en Van der Horst komen op grond van vakbondscijfers op 270.000 verloren dagen. Het CBS hanteert 232.500 verloren dagen, waarvan 118.000 in Zuid-Holland. In CBSA925 bevinden zich tientallen rapporten per bedrijf. Waar ging het nu eigenlijk om? In eerste instantie om behoud van de volledige automatiese prijskompensatie, maar vanaf de eerste week -toen deze binnen was- ook om 2% reele loonsverhoging. De laatste eis werd vrijwel nergens binnen gehaald.