Aanvankelijk staakten tien meisjes, maar al snel deed de rest ook mee. In het boek van Els Blok dat in 1985 verscheen herinnerde een van de staaksters zich: "We hebben natuurlijk steeds gepraat met die meisjes die in de fabriek bleven. Uiteindelijk werd dat natuurlijk schelden tegen die meisjes, omdat ze niet achter ons stonden, en dat werd natuurlijk ook een vechtpartij. Ik was misschien wel de belhamel, het was "pak d'r, pak d'r,"en ik heb inderdaad een meisje gepakt. Er is politie bijgekomen en het werd een rechtzaak. Ik werd veroordeeld tot 25 gulden boete, wat een vreselijk hoog bedrag was toendertijd, want hoe moest je aan het geld komen, want mijn vader was werkloos en kreeg maar een kleine uitkering.(...) Ik was de opruister, dus ik kwam de fabriek niet in." (a.w., p. 53-4).