Na een vergadering besloten de dekenwevers met 96 voor, 13 tegen en 2 blanco stemmen, tot staking, die op 13 januari inging. Reeds na vijf dagen plakten de patroons aan dat indien de arbeiders niet aan het werk zouden gaan zij eind januari al haar fabrieken zouden sluiten. Op 1 februari werden alzo 1650 arbeiders uitgesloten. Er werd daarna nog druk onderhandeld, maar dat leidde tot niets. Demonstraties in de stad gingen vergezeld van optreden van de marechaussee, cavalerie en schutterij. Op 10 maart bood de fabrikantenvereniging aan haar fabrieken vanaf 27 april twee dagen per week stop te zetten. Vanaf 9 juni deden zij dit ook daadwerkelijk. De strijd was echter reeds beslecht en de arbeiders verloren. Drie man die excuses moesten aanbieden wegens laster weigerden dit en hun collega's lieten hen daarop vallen en gingen 17 juni weer aan het werk. Een steunbeweging leverde fl. 146.023 op, waarvan aan uitkeringen fl. 135.825 werd besteed. Het zal overigens duidelijk zijn, dat het aantal verloren dagen door de uitsluiting vele malen hoger was dan dat door de staking. Uit de krantenberichten komt een aantal stakers van 160 naar voren, waar het CBS slechts 49 opgaf. Ik houd die 160 aan. De bonden hebben overigens alle stakers financieel gesteund.