Na een verzoek tot 20% loonsverhoging in februari en weigering door de patroons besluiten de arbeiders bij een bepaalde weigerachtige patroon allen ontslag te nemen en hem zo te dwingen toe te geven. Uit een onderlinge weerstandskas wordt een eventueel verschil in loon bijgepast. De patroons hebben er echter snel genoeg van en dreigen met een uitsluiting, wat op 9 april ook in negen fabrieken gebeurt. De overdonderde meubelmakers vergaderen nog op 16 april. Dan duurt het nog acht dagen voor iedereen weer aan het werk is; de meesten wel tegen een 10 procent hoger loon.