De eerste staking die auteur Imke Klaver meemaakt, na twee dagen gaan 50 arbeiders weer aan het werk; de anderen houden vol. Als resultaat van de staking wordt een afdeling van de Landarbeidersbond opgericht. Klaver beschrijft hoe twee arbeiders, die niet mee wilden staken werden 'geholpen' om een ander besluit te nemen: "Die bleven in de put, maar toen begon het ineens zo hard te regenen. Niet regenwater, maar zand en modderkluiten en ook alleen maar op de plaats waar de beide mannen stonden. Zodat ze maar een schuilplaats zochten bij de stakers op de wal en toen hield natuurlijk ook het regenen op." (p.119). De staking was op 20 maart ten einde, maar praktisch reeds in september..