Een staking in de haven voor verplicht lidmaatschap van de bond leidt via talloze besmetverklaringen van werk tot een spontane staking onder het spoorwegpersoneel. Marechaussee en militairen werden ingezet om de rust te bewaren. 21 Januari begon de staking onder 75 arbeiders bij Blauwhoed en Vriesseveem. 28 Januari gingen de eerste spoorwegmannen in staking, de 31ste gaven S.S. en H.IJ.S.M. reeds toe; de vakbond werd erkend en er zou geen werk voor de vemen verricht worden tot daar de staking ook voorbij zou zijn. Rotterdam en Den Haag staakten nog enkele uren door omdat daar de berichten over de overwinning niet gelijk geloofd werden. 3 Februari gingen de veemarbeiders ook weer aan het werk; eveneens met een overwinning op zak. Alle ontslagen arbeiders -die weigerden met niet-georganiseerde arbeiders te werken of uit solidariteit staakten- werden weer in dienst genomen. "De stakingen treffen door hun spontaneïteit; de leiders brengen minder de arbeiders in beweging, dan dat de arbeiders hen dwingen hun actie te leiden." Rüter p.303 Het aantal stakers is moeilijk te bepalen, maar het CBS geeft toch wel enige aanwijzingen: -de staking vond plaats in Amsterdam, Rotterdam, Haarlem, Hilversum en nog acht spoorwegstations (w.o. Utrecht). -in Amsterdam staakten 1200 spoorwegmannen, 270 pakhuisbedienden, 300 dok- en veemarbeiders en 400 schuitenvoerders. Het lijkt mij daarom niet overdreven uit te gaan van 3000 stakers en 10000 verloren dagen.