De reders eisten in strijd met de in 1900 gemaakte afspraken onbetaalde zondagsarbeid (twee uur). Deze aanleiding was de lont in het kruitvat en de volgende eisen werden gesteld: 1. loonsverhoging, 2. volstrekte zondagsrust, 3. afschaffing verplichte zondagsrust. Onder de rest van de eisen was de volgende wel opvallend: " 7. Afschaffing van kleurlingen als stokers." Er waren 250 - 300 stakers.(volgens. Binneveld 400) De staking begon bij de KNSM, een dag later gevolgd door de West-Indische Maildienst en nog later alle. Aangezien staken door zeelieden als desertie werd opgevat, werden sommigen van hun bed gelicht en ging het geheel met rellen gepaard.