Tegen het ontslag van twee bondsleden. De ondernemer gaf 109 stakers en 9156 verloren arbeidsdagen op. Perry heeft het zelfs over 130 stakers. Interessant is zijn volgende uitspraak: "Toen (in 1896) was zij niet veel meer geweest dan een rechtstreekse delegatie-ad-hoc van de stakers zelf. Nu had zij zich tot op zekere verzelfstandigd ten opzichte van haar basis en trachtte zij door dik en dun vast te houden aan een bepaalde taktiek waarin min of meer spontaan begonnen stakingen als die van 1909 voornamelijk als (op dat tijdstip) ongewenst incident golden." (a.w., P. 201).