Er was in de weken voorafgaande aan de staking een vereniging van arbeiders opgericht, Verbetering zij Ons Streven, die al snel 2500 leden telde. Dit was de ondernemers een doorn in het oog en de secretaris, van Oosten, die op Feijenoord werkte werd om een kleinigheid ontslagen. Hierop gingen zijn collega's (198 man) in staking en droegen hem in triomf de werf rond. De vakvereniging proclameerde daarop met looneisen een algemene staking vanaf 2 december, na een algemene vergadering (700 man). Het totaal aantal stakers kwam op 900, maar het verliep binnen een week zonder resultaat. (Bymholt 559-566) Op de laatste algemene vergadering van de stakers sprak de sociaaldemocraat Van Emmenes:"Werpt alle lafheid weg, niet langer met strikjes van de nationale kleuren op uw borst"; dit laatste was een verwijzing naar de bestuursleden van VZOS. Na de staking verdween VZOS, maar ook de afdeling van de IJzer- en Metaalbewerkersbond, die tijdens de staking grotendeels buitenspel had gestaan. Er vielen slachtoffers, maar een van de stakers verhaalde later tegen Jan Wacht, dat "enige weken na de staking de lonen verhoogd en de werktijd verkort werd." (t.a.p. 31)