In februari waren de onderhandelingen begonnen over een nieuwe CAO. De bonden eisten loonsverhoging en de 45-urige werkweek, zes vakantiedagen en 70% ziektegeld. Over en weer werden verscheidene concessies gedaan, maar op 8 maart -toen de nieuwe CAO in werking zou moeten treden- was er nog geen overeenstemming. Derhalve besloten de patroons de oude CAO te verbeteren met hun oorspronkelijke aanbod. Het gevolg hiervan was dat bij twee patroons in Amsterdam lagere lonen werden betaald dan voorheen gebruikelijk "Hiermede namen deze arbeiders geen genoegen en legden het werk neer." (Het CBS registreerde deze staking als twee geschillen). Hierop sloten de patroons in 33 plaatsen 4656 meubelmakers, behangers enz. uit. Na verdere onderhandelingen kwam een compromis tot stand en werden staking en uitsluiting op 12 april opgeheven. Het aantal verloren dagen door de uitsluiting bedraagt -geschat- 55872.