In Groningen dreigde bij Van Zaaien een staking, waarop de patroon iedereen ontsloeg en zijn fabriek sloot. Hij ging vervolgens in de handel en betrok zijn sigaren van de fabriek in Dokkum. De arbeiders hier eisten een kontrakt dat hij geen nieuwe arbeiders in dienst zou nemen en evenveel sigaren af zou gaan nemen als voorheen in Groningen waren geproduceerd. Toen dit rond was eisten ze evenveel loon als voorheen in Groningen was betaald. Dit kregen ze wel, maar per stuk en verdeeld over het hele personeel; hierop gingen de sigarenmakers in staking.