Van Oorschot 1982, p. 225 "In 1821 is er een nieuwe medling van een stakingsdreiging. Als de hoedenmakersgezellen voor het volgende jaar verlof vragen om op het feest van St. Joris (22 april) volgens oude gewoonte te mogen leven, is de rust nog niet teruggekeerd. Uit angst dat er 'onaangenaamheden'kunnen plaatsvinden als de door de drank verhitte gezellen bijeen zijn, weigerend e fabrikanten om toestemming te geven. Boos nemen hierop een aantal hoedenmakers ontslag. In 1823 wordt in de stad opnieuw een hoedenmakersbus opgericht die evenals vroeger banden met de Zuidelijke Nederlanden heeft. Zij opereert behalve als vakvereniging ook als arbeidsbeurs, reiskas voor trekkende hoedenmakers en zieken- en begrafenisfonds. In 1827 zijn er van de naar schatting 60 à 70 hoedenmakers nog 33 lid. Dat jaar daalt de Eindhovense hoedenproduktie catastrofaal, waardoor veel hoedenmakers gedwongen zijn elders werk te gaan zoeken. Daarmee verdwijnt ook de bus uit het zicht."