Strike, wage raise - 1992

Een hele reeks akties in ziekenhuizen en andere instellingen, zoals bejaardentehuizen, voor een loonsverhoging van 4%. Het opvallende is dat de diverse direkties het met de looneis eens waren, maar de regering moest met het geld over de brug komen en die weigerde. Op de eerste plaats mocht de verhoging slechts 3% worden en bovendien moest het personeel deze deels zelf betalen uit de pensioenpremie en een daling van het ziekteverzuim. Op 14 maart was er een manifestatie in Zwolle waar duizenden verplegende acte de presence gaven en vier dagen later draaide het IJssellandziekenhuis bij Rotterdam een zondagsdienst. Op 21 april waren in honderd instellingen werkonderbrekingen van korte duur, waarna op 6 mei de landelijke aktie officieel begon met werkonderbrekingen in 30 instellingen oplopend tot 2 uur. De eerste drie dagen van de aktie werd in ziekenhuizen door duizenden mensen aktie gevoerd. De bonden trachtten nu de winst binnen te halen door per ziekenhuis een aparte CAO af te sluiten, maar de bond NU '91 (ontstaan uit een fusie tussen de VVIO en MvV, totaal 24.000 leden) voelde hier niets voor. 06 mei, 100 mensen in Ikazia (Rotterdam) leggen het werk korte tijd neer. 11 Mei, aktie in 60 instellingen. 12 mei, Dag van de Verpleging, 30 akties. 15 mei, het CAO-overleg aan het Sophiaziekenhuis in Zwolle mislukt, waarna per de 25e estafette-stakingen worden aangekondigd. 19 mei, in Haren wordt zondagsdienst gedraaid, in Amsterdam het werk 3 uur onderbroken, in Den Haag werkt de keuken beperkt en in Rotterdam staakt het afsprakenbureau. Ook worden deze dag akties in het Kruiswerk gevoerd voor dezelfde eisen. De regering trok op deze dag haar toezegging in dat een deel van de loonsverhoging uit de AWBZ vergoed zou mogen worden, waarop de 20e in Assen het werk in het Wilhelminaziekenhuis door 350 mensen 3 uur wordt neergelegd. De direkties beginnen het zat te worden en dreigen vanaf de 3e juni met looninhouding voor aktievoerders, maar 2 dagen later doorbreekt de regering de impasse door een bijdrage van 150 miljoen gulden toe te zeggen. Dat was net op de dag dat in Rotterdam bij het Humanitasziekenhuis 50 mensen het werk neerlegden. Uiteindelijk leidde de aktie tot een loonsverhoging van 4,5%, waarvan de regering 3% voor haar rekening zou nemen. NU'91 is het minst tevreden omdat de verplegenden niet extra beloond worden maar meedelen in de algehele loonsverhoging voor de hele sektor. Overigens heeft de aktie aanleiding gegeven tot nogal wat wrevel tussen de oude bonden (Abva/Kabo, 32.000 leden en CFO, 14.000 leden) enerzijds en NU'91 anderzijds, maar nu is het NU'91 dat de aktie probeert af te remmen. Dit in tegenstelling tot enkele jaren eerder.

Strike, wage raise - 1992

Een hele reeks akties in ziekenhuizen en andere instellingen, zoals bejaardentehuizen, voor een loonsverhoging van 4%. Het opvallende is dat de diverse direkties het met de looneis eens waren, maar de regering moest met het geld over de brug komen en die weigerde. Op de eerste plaats mocht de verhoging slechts 3% worden en bovendien moest het personeel deze deels zelf betalen uit de pensioenpremie en een daling van het ziekteverzuim. Op 14 maart was er een manifestatie in Zwolle waar duizenden verplegende acte de presence gaven en vier dagen later draaide het IJssellandziekenhuis bij Rotterdam een zondagsdienst. Op 21 april waren in honderd instellingen werkonderbrekingen van korte duur, waarna op 6 mei de landelijke aktie officieel begon met werkonderbrekingen in 30 instellingen oplopend tot 2 uur. De eerste drie dagen van de aktie werd in ziekenhuizen door duizenden mensen aktie gevoerd. De bonden trachtten nu de winst binnen te halen door per ziekenhuis een aparte CAO af te sluiten, maar de bond NU '91 (ontstaan uit een fusie tussen de VVIO en MvV, totaal 24.000 leden) voelde hier niets voor. 06 mei, 100 mensen in Ikazia (Rotterdam) leggen het werk korte tijd neer. 11 Mei, aktie in 60 instellingen. 12 mei, Dag van de Verpleging, 30 akties. 15 mei, het CAO-overleg aan het Sophiaziekenhuis in Zwolle mislukt, waarna per de 25e estafette-stakingen worden aangekondigd. 19 mei, in Haren wordt zondagsdienst gedraaid, in Amsterdam het werk 3 uur onderbroken, in Den Haag werkt de keuken beperkt en in Rotterdam staakt het afsprakenbureau. Ook worden deze dag akties in het Kruiswerk gevoerd voor dezelfde eisen. De regering trok op deze dag haar toezegging in dat een deel van de loonsverhoging uit de AWBZ vergoed zou mogen worden, waarop de 20e in Assen het werk in het Wilhelminaziekenhuis door 350 mensen 3 uur wordt neergelegd. De direkties beginnen het zat te worden en dreigen vanaf de 3e juni met looninhouding voor aktievoerders, maar 2 dagen later doorbreekt de regering de impasse door een bijdrage van 150 miljoen gulden toe te zeggen. Dat was net op de dag dat in Rotterdam bij het Humanitasziekenhuis 50 mensen het werk neerlegden. Uiteindelijk leidde de aktie tot een loonsverhoging van 4,5%, waarvan de regering 3% voor haar rekening zou nemen. NU'91 is het minst tevreden omdat de verplegenden niet extra beloond worden maar meedelen in de algehele loonsverhoging voor de hele sektor. Overigens heeft de aktie aanleiding gegeven tot nogal wat wrevel tussen de oude bonden (Abva/Kabo, 32.000 leden en CFO, 14.000 leden) enerzijds en NU'91 anderzijds, maar nu is het NU'91 dat de aktie probeert af te remmen. Dit in tegenstelling tot enkele jaren eerder.