In maart waren door Mueller elektrische kranen in gebruik genomen, waarop de ploegen van 12 naar negen man werden ingekrompen. Een staking brak uit, maar Mueller stuurde zijn schepen naar Amsterdam ter lossing, haalde onderkruipers naar Rotterdam, ontsloeg de stakers en nam 150 man aan voor een vast loon. Nu verlaagde Jos. de Poorter de stuklonen, waarmee de arbeiders meer dan fl. 15 per week konden verdienen, en ging de hele haven plat. Dat was op 8 mei. Er werd al snel een samenscholingsverbod afgekondigd en een dag later, op 12 mei, trad de schutterij aan. De strijd leidde tot oprichting van de Nieuwe Nederlandsche Bootwerkersbond en deze kreeg al direct te maken met problemen. Het begon al met de aankomst van het oorlogsschip De Kortenaer, maar een dag later werd dit teruggetrokken. Op 15 mei legde het bestuur een voorstel aan de stakers voor tot beëindiging op basis van een voorstel van Mueller om 5 cent per last te betalen. De stakers wilden echter doorstaken. Een dag later demonstreerden 500 vrouwen en gedurende de komende twee dagen stemde de algemene vergadering telkens voor doorstaken. Toen kwamen er 300 soldaten de haven in en op 20 mei vond weer een vergadering plaats waar schriftelijk werd gestemd. 1182 Arbeiders stemden voor werkhervatting en 431 tegen: de staking was afgelopen. Het stakingscomité verklaarde: "Wij willen de machines niet uitsluiten, doch wij willen er ook voordeel uit behalen, 't zij korter arbeidsduur, minder werk of hooger loon."(RvA 31 maart). Een vergadering van 900 vrouwen steunde de stakers. Het aantal stakers stel ik op 5500. Deze staking leidde ook tot oprichting van de International Transportworkers’ Federation (ITF). Vakbondsman Havelock Wilson uit Londen kwam namelijk naar Rotterdam om Engelse onderkruiper tegen te houden. Zo begon de ITF.