Het plan om 850 tot 1150 stukgoedwerkers te ontslaan leidde al direkt tot onrust in Rotterdam, daarnaast eisten de ondernemers een loonsverlaging. De Vervoersbond twijfelde in eerste instantie over akties, maar de arbeiders begonnen ervast mee. Arbeiders als Jim Stavinga, bekend van de stakingen in 1970 en 1979, riepen op tot grotere stakingen, maar kregen vooralsnog niet veel voet aan de grond. De meesten zagen meer in prikakties. Toen het overleg tussen FNV en SVZ geheel vastliep, sloot het CNV bij de FNV aan en staakten zo'n 1.500 arbeiders gedurende een dag. Langzaam kwam er een oplossing in zicht, in die zin dat loon ingeleverd zou worden voor korter werken, waardoor arbeidsplaatsen behouden konden blijven. Dit voorstel kwam overigens uit de koker van de Vervoersbond FNV. Toen de onderhandelingen echter toch weer vastliepen kwamen er weer akties op 7 en 8 juni. Toch kwam er op 14 juni een akkoord na bemiddeling door het Gemeentelijk Havenbedrijf. Een arbeidstijdverkorting van 22 dagen per jaar in ruil voor 4,9% van het jaarloon zou 355 arbeidsplaatsen opleveren. 09 mei Quick Dispatch 500 1,5 uur 10 NTB, Kroonvlag, Multi-Terminals, Felshaven 2 uur OBA (Amsterdam) 30 1 uur 26 MTR, Kroonvlag, Seaport, QD, SHB 1.500 8 uur 7 juni QD 900 4 uur 8 Seaport 1 uur. Op grond van deze krantegegevens stel ik het aantal deelnemende arbeiders aan de akties op 1700 en het aantal verloren dagen op 2.000.