De aktie brak wild uit bij Swarttouw en breidde zich als een olievlek uit. Binnen een dag waren er 1200 deelnemers. Dit kwam als een verrassing voor de bonden, die drie weken eerder hadden opgeroepen tot een staking, maar toen wilden de arbeiders de onderhandelingen eerst nog afwachten. Dit was hen blijkbaar niet bevallen, want er kwam niet veel uit de CAO-onderhandelingen. De bonden wilden verlaging van de VUT-leeftijd en werktijdverkorting van 1 uur per week, terwijl de arbeiders zelf vooral bezig waren met toeslagen voor vuil werk en de semi-kontinu. De FNV-bond besloot in allerijl de stakers te steunen, nadat ook EMO zich had aangesloten. Na de eerste dag ontstonden al moeilijkheden door het uitbreken van schepen, die trachtten uit te wijken naar andere havens. In Terneuzen en Amsterdam kondigden de arbeiders aan deze schepen niet te zullen lossen. Toen ook een Pools schip dreigde uit te reken, weigerde de bemanning hieraan mee te werken uit solidariteit met de stakers. Ook werd korte tijd het werk neergelegd bij Paktank, maar de bond zag kans de arbeiders weer aan het werk te praten. Slepers van Smit hielpen weer een schip uit te breken, wat volgens de VK een gevolg was van de staking van 1979 toen de massagoedsektor niet meedeed. Op 10 mei deed de Utrechtse rechter uitspraak in een kort geding dat was aangespannen door Frans Swarttouw; de staking mocht doorgaan. Inmiddels werd voor de Opslagsektor een akkoord bereikt, waardoor stakingen daar van de baan waren, maar op 12 mei breidde de staking uit naar de graansektor. Bij GEM, Grainwave en Maashaven Silo (1200 arbeiders) was ook nog geen CAO-akkoord. In de tussentijd verspreidde de bond pamfletten in de stukgoedsektor om de arbeiders daar van aktie af te houden. Op 14 mei legden ook de 200 arbeiders van EECV het werk neer, waarmee de machinale sektor volledig plat lag, terwijl op 18 mei de arbeiders van OBA in Amsterdam, die eerder al een dag meestaakten uit solidariteit, nu het werk ook weer neerlegden. 26 Mei werd de staking fors uitgebreid naar de ECT (800 stakers), maar dat duurde slechts 6 dagen en ging wel gepaard met schermutselingen tussen stakers en onderkruipers. Na 29 dagen staken gingen op 2 juni de arbeiders van Swarttouw weer aan het werk, hoewel een meerderheid van de stemmers voor voortzetting was, maar slechts een krappe meerderheid. Bij EECV ging de staking nog even door en toen interpretatieverschillen bleken over de nieuwe CAO legden de arbeiders bij Swarttouw en EMO het werk weer enkele uren neer. Op grond van de krantenknipsels kom ik tot het volgende totaal: Massagoed 1.000 arbs. 29 dagen 24.000 verl.dagen Graan 1.200 23 24.000 EECV 200 3.750 ECT 800 6 4.800 ______ _______ Totaal 3.200 56.550 CBS geeft 3.200 32.000 Een onbegrijpelijk verschil.