De arbeiders vonden een coalitiegenoot in de kleine reders, die ook belang hadden bij betere rusttijden van de arbeiders. Niet voor de arbeiders, maar omdat ze zo niet op konden concurreren tegen de grote, 'vrije' reders. De Internationale Rijnsleepersvereeniging stortte tienduizend gulden in de stakingskas. Het mocht echter niet baten, want de behaalde voordelen werden reeds zeer snel weer uitgehold. Bergmeyer concludeerde in 1900 dat tegenover de reders het "kartel van de arbeid" klaar moest staan.