Een voor de Leidse geschiedenis iconisch bedrijf, de Koninklijke Nederlandse Grofsmederij, verkeerde al enkele jaren in zwaar weer toen het besluit viel naar Zoeterwoude te verhuizen. Dat besluit uit 1974 bracht geen verbetering, eerder versterkte het de neergang. De KNG lag nu immers niet meer aan water. Vermoedelijk speelde belangenverstrengeling van een van de commissarissen een rol bij de verhuizing. De nieuwe directeur, ir. H. P. Schut, verloor al snel het vertrouwen van het personeel. Toen bleek dat het bedrijf nog steeds niet winstgevend was, kwam er weer een plan. De KNG zou verder inkrimpen van 164 naar 100 werknemers (in 1961 werkten er nog 700 mensen). Ook zou steun worden aangevraagd bij het Ministerie van Economische Zaken. Dit plan was de aanleiding voor een bedrijfsbezetting die op 6 april begon want men was het voortdurende verlies aan banen beu. De kop van jut werd directeur Schut, een man met weinig sociaal gevoel. Heel Leiden leefde mee en er waren steunacties in de stad, maar na 26 dagen gaven de bezetters hun actie op. Voor het bedrijf werd faillissement aangevraagd. De KNG leeft nu nog slechts voort in een enkel putdeksel en bij de bezetters thuis die een gedenkmunt ontvingen