Strike, against the results of a reorganization - 2001

Een vervolg op de acties in 2000 tegen Bestemming Klant. Op 9 januari kondigden 13 Personeelscollectieven nieuwe, maar nu publieksvriendelijke acties aan per 29 januari. Deze gingen toen niet door omdat de FNV, het CNV en de Vereniging van Hoger personeel (VHS) op het laatste moment een akkoord sloten met de directie. Er zou meer variatie worden ingebouwd in Bestemming Klant (BK). In de tussentijd was uit een rapport dat het onderzoeksbureau KPMG in opdracht van de Ondernemingsraad had gemaakt, gebleken dat BK helemaal niet tot een vermindering van het aantal vertragingen zou leiden. Tussen FNV (4477 leden bij NS) en VVMC (3750 leden onder uitsluitend het rijdend personeel) laaide de strijd om de macht over de leden weer op. Het FNV-kader was voor het gesloten akkoord, de VVMC was tegen. Op 6 februari was er in Den Haag een demonstratie van 200 NS-ers die uit de hand liep. Er raakte zelfs een agent licht gewond. Inmiddels was het aantal collectieven opgelopen tot 23 en deze stelden een ultimatum voor 21 maart. De reizigersorganisatie Rover, de Consumentenbond en de ANWB spanden hierop een kort geding aan tegen het PC Zutphen. Dit leidde in ieder geval op 20 maart al tot een werkonderbreking van 120 mensen. Bemiddelaars stelden de directie voor het nieuwe rooster uit te stellen, maar deze zei daar keihard nee tegen. Het werd steeds meer een kat en muis spel. De staking van 21 maart ging niet door na een oproep van de bemiddelaars, maar toen kondigde de VVMC weer een staking aan per 2 april. Omdat NS nu een deskundig arbiter accepteerde, ging ook deze staking weer niet door. Nu was het weer de beurt aan de FNV om zich van zijn radicale kant te laten zien: de arbiter werd niet geaccepteerd en per 5 april een staking aangekondigd. Deze ging wel door, duurde twee dagen en legde 80% van het treinverkeer plat; VVMC-leden staakten gewoon mee, hoewel hun organisatie de staking niet steunde. Die kwam een week later: de VVMC riep een staking uit voor 12 april en ook die ging door. Voormalige vakbondsleider en huidig minister-president Wim Kok was nu boos! Op 23 april kwam het tot een definitief akkoord tussen NS en de bonden. Het nieuwe rooster kon per 10 juni worden ingevoerd, maar de PC's die zichzelf een tijdje op non-actief hadden gesteld, maar nu weer actief waren, sprake zich tegen het akkoord uit. Ze kondigden stiptheidsacties aan. Een dag voor het in werking treden van het nieuwe rooster vond in Utrecht nog een demonstratie van enkele honderden mensen plaats, georganiseerd door het solidaire Reizigerscollectief. De directie leek te hebben gewonnen, maar er lijkt sprake te zijn geweest van voortdurende sabotage door het personeel. Die leidde ertoe dat de directie uiteindelijk door de minister werd ontslagen en in juni 2002 trok de nieuwe directie Bestemming Klant in.

Strike, against the results of a reorganization - 2001

Een vervolg op de acties in 2000 tegen Bestemming Klant. Op 9 januari kondigden 13 Personeelscollectieven nieuwe, maar nu publieksvriendelijke acties aan per 29 januari. Deze gingen toen niet door omdat de FNV, het CNV en de Vereniging van Hoger personeel (VHS) op het laatste moment een akkoord sloten met de directie. Er zou meer variatie worden ingebouwd in Bestemming Klant (BK). In de tussentijd was uit een rapport dat het onderzoeksbureau KPMG in opdracht van de Ondernemingsraad had gemaakt, gebleken dat BK helemaal niet tot een vermindering van het aantal vertragingen zou leiden. Tussen FNV (4477 leden bij NS) en VVMC (3750 leden onder uitsluitend het rijdend personeel) laaide de strijd om de macht over de leden weer op. Het FNV-kader was voor het gesloten akkoord, de VVMC was tegen. Op 6 februari was er in Den Haag een demonstratie van 200 NS-ers die uit de hand liep. Er raakte zelfs een agent licht gewond. Inmiddels was het aantal collectieven opgelopen tot 23 en deze stelden een ultimatum voor 21 maart. De reizigersorganisatie Rover, de Consumentenbond en de ANWB spanden hierop een kort geding aan tegen het PC Zutphen. Dit leidde in ieder geval op 20 maart al tot een werkonderbreking van 120 mensen. Bemiddelaars stelden de directie voor het nieuwe rooster uit te stellen, maar deze zei daar keihard nee tegen. Het werd steeds meer een kat en muis spel. De staking van 21 maart ging niet door na een oproep van de bemiddelaars, maar toen kondigde de VVMC weer een staking aan per 2 april. Omdat NS nu een deskundig arbiter accepteerde, ging ook deze staking weer niet door. Nu was het weer de beurt aan de FNV om zich van zijn radicale kant te laten zien: de arbiter werd niet geaccepteerd en per 5 april een staking aangekondigd. Deze ging wel door, duurde twee dagen en legde 80% van het treinverkeer plat; VVMC-leden staakten gewoon mee, hoewel hun organisatie de staking niet steunde. Die kwam een week later: de VVMC riep een staking uit voor 12 april en ook die ging door. Voormalige vakbondsleider en huidig minister-president Wim Kok was nu boos! Op 23 april kwam het tot een definitief akkoord tussen NS en de bonden. Het nieuwe rooster kon per 10 juni worden ingevoerd, maar de PC's die zichzelf een tijdje op non-actief hadden gesteld, maar nu weer actief waren, sprake zich tegen het akkoord uit. Ze kondigden stiptheidsacties aan. Een dag voor het in werking treden van het nieuwe rooster vond in Utrecht nog een demonstratie van enkele honderden mensen plaats, georganiseerd door het solidaire Reizigerscollectief. De directie leek te hebben gewonnen, maar er lijkt sprake te zijn geweest van voortdurende sabotage door het personeel. Die leidde ertoe dat de directie uiteindelijk door de minister werd ontslagen en in juni 2002 trok de nieuwe directie Bestemming Klant in.