Zondag de 25e was er een vergadering met duizend aanwezigen, waarop met onmiddellijke ingang tot staking werd besloten. "Het werden rumoerige 24 uren die volgden. Op straat was veel beweging, bakkerskarren werden te water gereden.", aldus Oudegeest. Een van de bedrijven was De Leeuw met 64 arbeiders. Allen werden ontslagen en het werk met onderkruipers voortgezet. De staking was overigens een dag eerder al spontaan begonnen bij de Israëlitische bakkerijen. De staking was vrij algemeen en leidde tot de regeling dat zondagavond niet meer voor 24.00 uur zou worden begonnen en een loonsverhoging van een rijksdaalder per week. Het aantal stakers ontleen ik aan Buschman78, 212. In Haarlem was op 6 december een kleine staking bij de Volharding voor dezelfde eisen en in Den Haag, Leiden en Rotterdam ontstond ook onrust. Op 16 december staakten in Den Haag 40 of meer mensen, wat tot gedeeltelijke inwilliging van de eisen bij de Haagsche Brood- en Meelfabriek leidde Overigens kregen de arbeiders wel hun loonsverhoging, maar de broodprijs werd ook verhoogd. Dit had tot gevolg dat de Amsterdamse arbeidersbeweging nu te hoop liep tegen deze verhoging. Uiteindelijk werden wel de resultaten voor de arbeiders binnen ongeveer een maand teruggedraaid (LD 3-1-1895).