Een spontaan begonnen staking, die direct onder leiding kwam van een stakingscomité, dat na afloop der staking omgezet werd in de Algemene Nederlandsche Diamantbewerkers Bond (ANDB). De staking begon onder 1000 chipsslijpers in een tijd toen de industrie na lange tijd weer een opgang doormaakte, maar de situatie voor de arbeiders "hoe langer hoe ongunstiger" werd, aldus het verslag van de Kamer van Koophandel (p. 197). De staking verspreidde zich geleidelijk, maar niet stormachtig. De tweede dag, dinsdag 6 november breidde de strijd uit tot zo'n 1500 stakers. Toen ging het snel en weldra waren er duizenden stakers. 7 November was de staking op de zgn. christenfabrieken algemeen en een dag later legden ook de joodse vakgenoten het werk neer. Een reusachtige stoet stakers trok door de stad. De roosjesslijpers kwamen met de patroons tot overeenstemming en zouden maandag 12 november het werk hervatten. Vervolgens gingen ook de andere patroons een voor een overstag; er kwam een minimumloon. Ik neem het aantal stakers uit NAS over: 4500, hoewel RvA er 16.000 noemt.