Het CvR gaf geen toestemming voor uitbetaling van de gratifikatie en daarom gingen 575 (vlgs de direktie, EVC noemde 700) arbeiders in staking en een dag later 40 en later 110 bij Turmac. Op 3 februari werden de stakers bij BATCO ontslagen, maar de strijd duurde nog lang door. Op 8 februari was Turmac weer in bedrijf, maar het NVV adviseerde zijn leden uit angst voor molestatie weer aan het werk te gaan. In de loop van april gingen ook bij BATCO steeds meer arbeiders aan het werk, waardoor het gemiddeld aantal stakers in die maand nog zo'n 300 was. Uiteindelijk ging de staking verloren. Overigens zou de staking bij Turmac -volgens ACR- een solidariteitsstaking zijn. Het CBS behandelt de stakingen afzonderlijk.