Bij de droogmaking van de Zuidplas trad "een vrij ernstige combustie" op, waarbij "enkele arbeiders met een rood vaandel" 1500 anderen het werk beletten. Het garnizoen uit Gouda rukte op en herstelde de rust. Aldus een verslag in de Rotterdamsche Courant van die dagen, aangehaald in het RJ. Volgens Maclean begon de opstand vanwege de onderlinge loonverschillen tussen de arbeiders. "Werkwilligen waren mishandeld; 400 a 500 mannen hadden te Zuid-Waddinxveen de burgemeester en regeringsleden bedreigd.".De stakers gingen weer aan het werk door het optreden van de militairen en na verkrijging van een iets hoger loon. Een aanzienlijk deel van de arbeiders nam hier echter geen genoegen mee en verliet het werk. Het bleef tot begin augustus tamelijk onrustig. Op 30 september veroordeelde de rechtbank te Rotterdam een zestal stakers tot de volgende straffen: Arie Ouwerkerk 2 maanden cel, Pieter C. Braam 2 maanden cel en 8 gulden boete, Jacobus W.Wigmans 2 maanden (bij verstek), Anthony Lager 3 maanden en 8 gulden en Jan Kooiman 1 maand en 8 acht gulden. In hetzelfde jaar en 1841 vonden stakingen in de Haarlemmermeer plaats, waar volgens Metz mogelijk dezelfde partijen weer tegenover elkaar stonden. De staking vond overigens ook te Waddinxveen plaats.