Een beroemd geworden staking, mede ook door het optreden van de Delftse sociale ondernemer J.C. van Marken. Bij demonstraties werden ruiten ingegooid, wat weer aanleiding gaf tot politieoptreden en vanaf 12 januari een samenscholingsverbod voor meer dan vijf personen. Na twee weken waren er 700 stakers, hoewel de strijd begon met rond de 200 arbeiders. In het hele land kwam een solidariteitscampagne op gang. Zo stuurde de Coop. bakkerij De Volharding uit Den Haag broden en werd overal geld opgehaald. In De Amsterdammer stond vrijwel dagelijks een verantwoording van de binnengekomen gelden, terwijl in die krant tamelijk positief werd bericht over de staking. De loonsverlaging werd uiteindelijk vrijwel teniet gedaan. De slachtoffers van de staking werden te werk gesteld in een nieuwe coöperatieve bakkerij De Overwinning. Gerrit Bennink, een Twentse vakbondspionier, ontpopte zich als stakingsleider van buitenaf, terwijl Domela Nieuwenhuis in de kamer interpelleerde (hij was in maart gekozen als vertegenwoordiger voor Schoterland). De verveners daagden hem uit om zijn beweringen in een openbaar debat met hen te verdedigen, maar daar ging hij niet op in. Na de staking waren er nog wat strubbelingen over 1.600 gulden die over waren van de inzamelingsactie.