Eerst werd bij Stroinck twee dagen gestaakt, daarna was Scholten aan de beurt. Tegen een loonsverlaging, waarbij gedurende de staking de burgemeester Van der Zee zeer reactionair optrad. "De manier, waarop hij dat deed, was vaak deze, dat hij een aantal arbeiders bij zich liet ontbieden, en dan ging hij ze met vloeken en scheldwoorden te lijf, zeide, dat ze nog blij moesten wezen te mogen werken voor zooveel loon, want dat ze eigenlijk geen schot kruit waard waren, en zoo voort." (VliegI207). Op 19 april werd het werk even hervat, maar dat was niet van lange duur. De massaliteit wordt aangegeven door het gegeven dat op 4 april 1.500 mensen op een openbare vergadering bijeen kwamen. Volgens Grobben duurde de staking 21 dagen, wat overeenkomt met de duur die wordt gegeven in het verslag van de Kamer van Koophandel. In dit verslag, dat reeds verscheen in het jaarverslag over 1885, was sprake van een "staking van arbeid in deze fabriek als tot heden hier nog niet was voorgekomen." (t.a.p., p. 9). De stakers waren volgens die zelfde KvK opgehitst door "werklieden uit andere fabrieken en politieke opruiers." (p.10). Zes van de stakers mochten na de verloren strijd niet meer terugkomen.