De ANMB was er samen met de andere erkende organisaties van overtuigd, dat deze staking opgezet was door personen die duistere bedoelingen hadden. Ze deelden dan ook een manifest uit, met o.a. de volgende zinsnede: "Deze staking is, dit staat ontwijfelbaar vast, voorbereid en in scene gezet door onverantwoordelijke personen achter de schermen. Deze gebruiken de jongeren voor hun duister doel." (Wac54,208). In de Metaalbewerker werd aangegeven dat het de schuld van de jongeren zelf was dat hun loon zo laag was, dan hadden ze zich maar moeten organiseren. De staking begon onder 263 jongens, maar breidde door terreur al snel uit naar 350 en 450. Ook wees de NVV-bond er nog op dat de jongens het werk niet verlieten, zodat dus van een soort bedrijfsbezetting kon worden gesproken een idee dat volgens MB over was komen waaien uit het buitenland. De directie had zijn eigen aanpak: "In plaats echter van de grieven nota te nemen, belde men de politie op. 20 Agenten verschenen weldra om 't bedrijf te 'zuiveren'. Rake klappen zijn er uitgedeeld. Zeer ruw was vaak het optreden, zodat de jongens over de hellingen een goed heenkomen moesten zoeken." (De Tribune 16 juni).