Dit type kandelaar was in de tweede helft van de achttiende eeuw zeer geliefd. Het model is door de Amsterdamse zilversmid Johannes Schiotling geïntroduceerd. De vroegst bekende, door Schiotling vervaardigde exemplaren dateren uit 1766. Deze reeks van vier kandelaars bevindt zich in het Rijksmuseum te Amsterdam (De Lorm 2001~2, p. 142-143 nr. 80, tevens voor latere voorbeelden door Schiotling, alsmede de naar deze stukken verwijzende literatuur). Het succesvolle ontwerp werd door andere Amsterdamse zilversmeden nagevolgd, steeds met geringe variaties. De Van de Poll-Wolters-Quina-Stichting te Hattem bezit een verwant stel kandelaars door Wijnand Warneke uit 1770 (Van Haaren 1997, p. 72 afb. XXIV). Daarnaast zijn soortgelijke kandelaars bekend van meesters als Reynder Ringnalda (1775 en 1776), Matthijs Craayenschot (1776) en Willem Pont (1777 en 1782) (De Lorm 2001~2, p. 143, tevens voor naar deze stukken verwijzende literatuur, aangevuld met: Sotheby's 1994, p. 43 nr. 151 (een niet gemerkt paar kandelaars uit omstreeks 1780)).