PAUL HUF Acteur, voordrachtkunstenaar Amsterdam, 3 februari 1891 – Amsterdam 2 juni 1961 Na het gymnasium begon Paul Huf zijn loopbaan als voordrachtkunstenaar. Zijn eerste toneel- rol speelde hij bij het gelegenheidsgroepje het Calderon Tooneel. Hij trok hiermee de aandacht van zijn grote leermeester Eduard Verkade, die hem engageerde voor het KVHNT. Lange tijd speelde Huf onder leiding van Willem Rooyaards, met wie hij een uitgesproken interesse voor Vondel en de Nederlandse literatuur deelde. Huf had een fenomenaal geheugen. Hij benader- de zijn rollen intellectueel en besteedde daarbij veel aandacht aan een zuivere dictie. Op de eer- ste plaats karakterspeler wist hij zich aan te passen aan de meest uiteenlopende speelstijlen:dan weer nadrukkelijk en breed, dan weer sober en gedetailleerd. Memorabele rollen zijn de oom in Tjechovs Ivanov, Malvolio in Driekoningenavond, Metternich in Rostands Het Adelaarsjong, Hastings in Richard III en Bisschop Gozewijn in de Gijsbreght. Huf gaf voordrachtles aan het Amsterdamse Conservatorium en was bovendien spraakleraar. Verder werkte hij mee aan de tot- standkoming van een serie grammofoonplaten over de Nederlandse literatuur. Enkele malen trad hij op als declamator bij het concertgebouworkest, zoals in Goethe’s Egmont en Oedipus Rex van Stravinsky.