Het middenpaneel van dit drieluik is het oudste, bewaard gebleven Amsterdamse schuttersstuk. Dirck Jacobsz, een van de vroegst bekende portretspecialisten in Amsterdam, schilderde in 1529 de middelste groep schutters. Waarschijnlijk hing het schilderij tegen een schouw toen er enkele jaren later twee zijpanelen aan werden toegevoegd. Hierop zijn door Dirck Jacobsz nog eens veertien schutters afgebeeld. De stijlverschillen tussen het middengedeelte en de zijpanelen zijn duidelijk te herkennen. Het middenpaneel heeft een vrij sobere uitstraling. De handgebaren zorgen voor enige levendigheid. Op de zijpanelen zijn vooral de koppen en de kleding veel meer uitgewerkt.