De goederen van Oldenbarnevelt werden verbeurd verklaard en zijn zonen Willem van Stoutenburg en Reinier van Groenevelt werden uit hun ambten ontzet. Uit ontevredenheid hierover en om de dood van hun vader te wreken smeedden zij met onder anderen de gewezen predikant Slatius uit Bleiswijk een aanslag op het leven van prins Maurits. Deze reed dagelijks naar Rijswijk en zij wilden de prins vermoorden op het moment dat hij uit zijn rijtuig zou stappen. De samenzweerders huurden vier matrozen in, maar stelden die niet op de hoogte van de identiteit van het slachtoffer. De mannen kregen argwaan en gingen naar de prins. Zij vertelden hem dat zij voor een geheime onderneming ten dienste van de staat gehuurd waren en vroegen of hij daarvan afwist. De prins antwoordde ontkennend en op hun aanwijzing werd weldra de samenzwering ontdekt. De schuldigen werden met de dood gestraft. Stoutenburg vluchtte naar Brabant, waar hij de roomse godsdienst aannam en sedertdien tegen zijn land diende. De vier matrozen werden door de prins en de Staten edelmoedig beloond.