In vorm en opbouw is deze kleine gedekselde beker geïnspireerd op renaissance-bekers van omstreeks 1600. Het ontwerp is echter lichter en spitser dan de historische voorbeelden. Ook de gedreven ornamenten tonen een eigen gezicht. Zo lijken de gestrikte guirlandes een voorafschaduwing van de florale art nouveau. Mogelijk is het ontwerp van de beker van de hand van Th.K.C. Sluyterman (1863-1931), die in Parijs kennis had genomen van de laatste vernieuwingen in de Franse kunst. Sluyterman was vanaf 1891 enige jaren als esthetisch adviseur en ontwerper bij de firma Hoeker en Zoon werkzaam (Bogaers 1985, p. 48-55; Baarsen 1995, p. 260-261). De beker is in 1895 door Daniël Franken Dzn. (1838-1898) aan het toen juist opgerichte Museum Willet-Holthuysen geschonken ter nagedachtenis van het echtpaar Willet-Holthuysen. Abraham Willet (1815-1888) was een veelzijdig kunstverzamelaar. Zijn weduwe Sandrina Louisa Geertuida Willet-Holthuysen (1824-1895) liet het huis Herengracht 605 met de kunstverzameling van haar echtgenoot na aan de stad Amsterdam onder woorwaarde dat het een museum onder hun beider naam zou worden. Franken - bankier-in-ruste, kunsthistoricus en kunstverzamelaar - was een huisvriend van de Willets. Zie: Inleiding Vreeken, p. X.