De gesoigneerde heer stelt Enrico de Blasi voor, telg uit een adellijk Florentijns geslacht. Het handgeschreven opschrift op de achterkant van het fotootje maakt in één oogopslag het gebruik van cartes de visite duidelijk. Voorzien van de opdracht à Monsieur Willet was het een souvenir d’amitié om als aandenken mee naar huis te nemen. De Amsterdamse kunstverzamelaar Abraham Willet (1825-1888) zal De Blasi op één van zijn Europese reizen hebben ontmoet en hem op zijn beurt een foto van hemzelf hebben gegeven. De introductie van kleine portretfoto’s op basis van een negatief-procedé gaf weliswaar nieuwe impulsen aan het sociale verkeer, maar het verzamelen ervan bleef tot een welgestelde bovenlaag beperkt. Een carte de visite foto kostte al gauw zo’n anderhalve gulden per stuk en een album een veelvoud van dat bedrag. Een dergelijke kostbare hobby kon een arbeider, die nog geen acht gulden per week verdiende, zich niet veroorloven.