Sjaal

Ivo Mittelmeijer (1982) omschrijft zijn eigen werk als mannen couture: elk kledingstuk is uniek, perfect en verdient dezelfde aandacht. Hij werkt het liefste met lange en slanke silhouetten, geïnspireerd op de elegantie van de Japanse cultuur en het klassiek ballet. Bij het ontwerp van het pak heeft Mittelmeijer zich laten inspireren door de aktetas, waarvan hij vindt dat het als ultiem accessoire bij de vergaderende man hoort. Zowel qua vorm als silhouet is het idee van de aktetas doorgevoerd. Zo is in plaats van een klepzak een handvat bevestigd. Ook de materialen zijn overgenomen van de aktetas, staal, leer en moirévoeringen komen terug in de outfit. De moiré print wordt altijd op een stevige stof (ottoman) gebrand, maar is nu in fragiele zijde ingebrand. Beeld en vorm lijken erg op elkaar, maar de functie verschilt!

Sjaal

Ivo Mittelmeijer (1982) omschrijft zijn eigen werk als mannen couture: elk kledingstuk is uniek, perfect en verdient dezelfde aandacht. Hij werkt het liefste met lange en slanke silhouetten, geïnspireerd op de elegantie van de Japanse cultuur en het klassiek ballet. Bij het ontwerp van het pak heeft Mittelmeijer zich laten inspireren door de aktetas, waarvan hij vindt dat het als ultiem accessoire bij de vergaderende man hoort. Zowel qua vorm als silhouet is het idee van de aktetas doorgevoerd. Zo is in plaats van een klepzak een handvat bevestigd. Ook de materialen zijn overgenomen van de aktetas, staal, leer en moirévoeringen komen terug in de outfit. De moiré print wordt altijd op een stevige stof (ottoman) gebrand, maar is nu in fragiele zijde ingebrand. Beeld en vorm lijken erg op elkaar, maar de functie verschilt!