De vormgeving van deze curieuze siervazen - die ook de functie van terrines kunnen hebben gehad - is het beste te omschrijven als neo-empire. De voorwerpen zijn echter geen kopieën van bestaande modellen maar een vrije interpretatie van het vormidioom uit het begin van de negentiende eeuw. Johannes Blinxma heeft met deze vazen originele scheppingen geleverd, waarvan geen andere voorbeelden bekend zijn. Omstreeks 1900 werd bij de firma Hoeker & Zoon zowel zilverwerk vervaardigd in de toen gangbare neo-stijlen als in meer eigentijdse stijl. Blinxma heeft maar kort voor Hoeker gewerkt. In 1904 begon hij een eigen bedrijf. Gezien zijn meesterteken op deze siervazen bleef hij blijkbaar ook werkzaam voor Hoeker & Zoon. Het alliantiewapen is van jonkheer Eric Willem von Wrangel auf Lindenberg (1864-1945) en jonkvrouwe Elisabeth Röell (1871-1937). De siervazen zijn mogelijk vervaardigd ter gelegenheid van het tienjarig huwelijk van het echtpaar, dat op 6 september 1895 in Den Haag trouwde (Van der Sterre 1992, p. 353). Zie voor de wapens: Rolland/Rietstap 1967, dl 6, pl. CLXXXIXX, rij 6 nr. 4 (Von Wrangel auf Lindenberg); dl 5, pl. CLXXVII, rij 5 nr. 7 (Röell).