Lau Eezerman acteur Rotterdam, 11 februari – Amersfoort, 8 januari 1940 Tijdens zijn zilveren toneeljubileum in 1938 huldigde de feestcommissie Lau Ezerman met de volgende woorden: “Indien wij hem zouden moeten vergelijken met een of andere schilder, zou het Frans Hals kunnen wezen. Lustig, met den grond van diepe ernst; zichzelf en het vak geheel meester; nergens een teveel, een on-artestieke overdaad. Een intelligente kop met allerlei verholen trekjes, die plotseling guitig te voorschijn komen. Een oolijkheid en goedheid over de heele, groote gestalte.”Ezerman heeft om zijn karakterrollen in komeides faam verworven. Zelf heeft hij eens in een interview gezegd, dat hij trachtte “zo menselijk mogelijk te spelen, zo laag-bij-de-gronds mogelijk. Het hoogvliegen laat ik aan de engelen over.”Ezermans creaties waren dan ook diep-menselijk, eenvoudig en overgoten met een milde humor. Talloze mensen heeft hij aan het lachen weten te brengen met zijn eigenaardige typetjes. In tegenstelling tot de humor die hij op het toneel bacht, was hij in zijn persoonlijk leven een ernstig melancholosche man. Na van 1919 tot 1936 werkzaam te zijn geweest bij het Schouwtoneel en het Nieuw Schouwtooneel, maakte hij bij inval van de Duitse troepen een einde aan zijn leven.