Op maandagmorgen 5 november 1894 brak een wilde staking van diamantwerkers uit, allereerst in de christelijke fabriek De Drie Fontijne aan de Lijnbaansgracht, vervolgens in de joodse fabrieken. De arbeiders kwamen in verzet tegen de uitbuiting door de handelaren in diamanten. Onder leiding van de socialist Henri Polak (1868-1942) werden de juweliers gedwongen in te gaan op de stakingseisen. Na deze grote overwinning richtten de arbeiders op 13 november in het Paleis voor Volksvlijt de Algemeene Nederlandse Diamantbewerkersbond (ANDB) op. In deze bond kwamen voor het eerst joden en christenen, hoogopgeleiden en ongeschoolden samen op voor hun belangen. De ANDB werd daarmee een voorbeeld voor de hele vakbeweging. Vanaf 1900 kreeg de bond ook de beschikking over een eigen gebouw, ontworpen door H.P. Berlage. Deze ‘Burcht van Berlage’ stond aan de Franschelaan, nu de Henri Polaklaan geheten.