De Dordtse schilder Aelbert Cuyp (1620-1691) was vanaf de late 18de eeuw zeer populair, in het bijzonder onder de Engelse aristocratie. Zijn landschappen waren zó gezocht dat zijn werk op de Nederlandse markt moeilijk te krijgen was en dan alleen voor hoge prijzen. Van der Hoops zoektocht naar de ideale Cuyp is achteraf slechts ten dele succesvol gebleken. In 1833 kwam Van der Hoop voor 700 gulden in het bezit van de Afgemeerde boten, naar Cuyp gekopieerd door Albertus Brondgeest. Het origineel werd juist door deze kunsthandelaar-schilder verhandeld. Zijn zoon J.A. Brondgeest verkocht Van der Hoop in 1849 het Gezicht op Dordrecht voor 4000 gulden en bood twee jaar later voor hem op een Veestuk (2500 gulden). Carel Vosmaer was in 1868 ronduit lyrisch over het eerste schilderij en noemde het tweede een van Cuyps ‘schoonste proeven’.