Na de dood van graaf Floris ontstond er algemene verwarring. (...) De [West-]Friezen kwamen in opstand, de Vlamingen belegerden Middelburg en de bisschop van Utrecht dreigde het hart des lands binnen te vallen. (...) Wel werden de [West-]Friezen verslagen en werd Middelburg door Wolfert van Borsselen ontzet, maar van de kant van de bisschop was het gevaar nog niet geweken. Om zich tegen deze veilig te stellen, viel Borsselen met Hollands krijgsvolk het kasteel van IJsselstein aan. Gijsbrecht van IJsselstein, leenman en maarschalk van de bisschop, weigerde het slot te ontruimen en er volgde een beleg. Gijsbrecht werd gevangen, maar zijn vrouw Baerte bleef het slot met mannenmoed verdedigen. Uiteindelijk tot overgave gedwongen, bedong zij dat het leven van de helft der verdedigers gespaard zou worden. Men liet hen in 't bijzijn van de baljuw van Dordrecht en Baerte Hollandse en Leuvense penningen trekken, die in bolletjes verborgen waren. Wie een Hollandse penning trok werd gevangen gezet. Wie een Leuvense penning trok werd onthoofd. IJsselstein werd met het slot Benschop en het land van Woerden aan de vrouwe van Borsselen geschonken.