Het zilverwerk van deze kerklezenaar is een voorbeeld van de bloemenstijl die in de tweede helft van de zeventiende eeuw in onze streken zeer geliefd was. Deze stijl had zijn oorsprong in de Zuidelijke Nederlanden, waar Antwerpen het belangrijkste productiecentrum was van zilverwerk voor onder meer de rooms-katholieke eredienst. Ook in de noordelijke provinciën was de barokke bloemenstijl geëigend voor de vormgeving van voorwerpen voor kerkelijk gebruik. Wel paste men in het noorden doorgaans de florale en vegetatieve versieringsmotieven naturalistischer toe dan in het zuiden. Katholieke opdrachtgevers in de Noordelijke Nederlanden vulden een tekort aan kerkelijk zilver aan door bestellingen in Antwerpen. Ook de parochie van de H.H. Johannes en Ursula bezit Antwerps zilver, zoals een missaalband uit 1701/02 (inv.nr. KB 1710), die op deze lezenaar rustte (Van den Hout/Schillemans 1993, p. 74 afb. 41). Het Rijksmuseum te Amsterdam bezit een kerklezenaar uit 1760, toegeschreven aan de Amsterdamse meester Nicolaas van Diemen en afkomstig uit de parochiale kerk van de H. Catharina (De Lorm 2001~2, p. 135-136 nr. 75). In de huiskerk op het Begijnhof bevindt zich van dezelfde meester een lezenaar uit 1771 (Graas 1996, p. 294 nr. 135).