De vorm van deze visschep komt sterk overeen met soortgelijke exemplaren uit het midden van de achttiende eeuw. In het zaagwerk van het blad hebben de naturalistisch weergegeven vissen van de vroegere scheppen echter plaatsgemaakt voor neo-classicistische decoratiemotieven (cat.nr. KB 2343). In 1782 schonk Maria Philippina d'Orville-Schrijver (1732-1798) ter gelegenheid van haar verkiezing tot diacones twee identieke zilveren visscheppen aan het Diaconie Oude Vrouwenhuis. Beide exemplaren bleven tot de veiling van het diaconale zilverbezit in 1994 bij elkaar. Een schep bevindt zich thans in het Amsterdams Historisch Museum, de huidige verblijfplaats van het andere exemplaar is onbekend (Glerum 1994, p. 33 nr. 204 + afb. (bovenste ex.). Daarnaast is in de museumverzameling een tafelvork (eveneens uit 1782) met dezelfde naam overgeleverd (cat.nr. KA 19519.39). Maria Philippina Schrijver was de dochter van Cornelis Schrijver (1687-1768), 'luitenant admiraal ter zee in dienste deser lande'. Zij trouwde in 1753 met koopman en bankier Joan Frederik d'Orville (1732-1809). Cornelis Schrijver was een beroemd vlootvoogd die voor zijn heldendaden met kostbare gouden en zilveren geschenken werd overladen. Zo vereerde de West-Indische Compagnie hem in 1730 met een gouden bokaal. Een jaar later schonk de Admiraliteit te Amsterdam een zilveren koelvat, in 1732 gevolgd door de Verenigde Oost-Indische Compagnie met een bijpassende fontein. Al deze - door Amsterdamse goud- en zilversmeden vervaardigde - prestigeobjecten bevinden zich in het Rijksmuseum te Amsterdam (De Lorm 2001~2, p. 95-96 nr. 45, p. 97-99 nr. 46, p. 362-363 nr. 253). Zie over het Diaconie Oude Vrouwenhuis het commentaar bij cat.nr. KA 19509. Zie inleiding Vreeken, p. xx.