Mandjes als deze zijn kleine uitvoeringen van de grotere manden zoals Wijnand Warneke deze ook maakte (De Lorm 2001~2, p. 151 nr. 88). Mogelijk werden dergelijke bakjes gebruikt voor het presenteren van confituren of andere zoete lekkernijen. Een soortgelijk mandje uit 1770 (met een tussenschotje) is bekend van Arnoldus Warneke, een neef van Wijnand (Ter Molen 1994, p. 216 nr. 93). Een vroeg voorbeeld is een mandje uit 1763, toegeschreven aan Valentijn Caspar Bömcke (Verbeek 1988, p. 69 afb. 83). Het Rijksmuseum te Amsterdam bezit een exemplaar uit 1772, toegeschreven aan Johannes Horstman (De Lorm 2001~2, p. 153 nr. 90). Vermoedelijk is het tussenschotje van het mandje in het Amsterdams Historisch Museum niet oorspronkelijk. Over het algemeen wordt aangenomen dat dergelijke gecompartimenteerde mandjes voor bruidssuikers werden gebruikt, maar dit is niet zeker (De Lorm 2001~2, p. 195). Zie: Inleiding Vreeken, p. X.