Eerst op 6 mei stelden de bonden zich achter de stakers. De Rijksbemiddelaar deed op zeker moment een voorstel, dat door patroons en bonden werd geaccepteerd doch niet door de stakers. Dezen kregen nu uiteindelijk nadat ze doorgestaakt hadden minder dan volgens genoemd voorstel. De hele staking is van begin tot eind een optreden van arbeiders die niet doen wat de bonden willen. Het begon al met het feit dat de chauffeurs niet wilden wachten tot 5 mei, iets dat de Centrale Bond voor had gesteld. De Haagsche Chauffeurs Vereeniging nam toen de leiding op zich, maar de patroons weigeren ieder contact met die HCV. Omdat de eigen rijders en Geelbanders doorwerkten stond de staking zwak en toen het seizoen voorbij was werd het helemaal hopeloos. Bovendien onttrok de Centrale Bond op zeker moment alle steun aan de stakers. Een detail dat De Jong vermeldt is dat Marinus van der Lubbe in december nog een rol speelde in deze staking.