Het schilderij is onderdeel van de serie Modern Cathedrals. In deze serie zet Wissing infrastructuren neer als de moderne versies van kathedralen: enorme prestigeprojecten waar veel geld, tijd en mensen mee gemoeid zijn. De Noord/Zuidlijn is een mooi voorbeeld van zo’n project. Wissing: ‘Ik zie de poëzie in deze rauwe betonstructuren, ze doen je beseffen dat je heel nietig bent en herbergen tegelijkertijd een monumentale schoonheid.’