Dit schilderij van Johannes Vermeer behoort tot het verfijnde werk uit de middenperiode van de Delfse schilder. De enorme populariteit van Vermeer is ondermeer gebaseerd op de rust en tijdloosheid die zijn werk uitstraalt. Bij deze brieflezende vrouw vallen in het bijzonder het heldere licht en de blauwe tonaliteit op. Adriaan van der Hoop verwierf het – ‘een goed schildery van den Delfschen Van der Meer’- in 1839 van de Londense handelaar John Smith voor het bescheiden bedrag van ruim 800 gulden. Bij de taxatie van de verzameling na zijn overlijden werd de waarde geschat op nog slechts 100 gulden. In 1860 wijdde Théophile Thoré in zijn verhandeling over het Museum van der Hoop echter meer dan twintig lovende pagina’s aan de weinig bekende schilder Vermeer (‘le sphinx’). Het enthousiasme van Thoré werd overgenomen door de Berlijnse museumdirecteur Gustav Waagen: ‘Das Mädchen blass und in Blau gekleidet, ist ein Wunder von Feinheit in Durchführung der kühlen Harmonie’.